Jacek Bierezin

matura 1965 ur. 13 marca 1947 w Łodzi, zm. 26 maja 1993 w Paryżu – poeta, reprezentant tzw. Nowej Fali, działacz opozycyjny w PRL, taternik, publicysta.
Pierwszy wiersz wydrukował w „Więzi” w roku 1967, w tym samym roku należał do założycieli łódzkiej grupy poetyckiej Centrum. Od 1969 był członkiem organizacji Ruch, w grudniu 1970 został aresztowany, w sierpniu 1971 skazany za działalność w Ruchu na karę 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 2 lata. Usunięto go również z uczelni, na którą powrócił w 1973. W 1974 jego tom poezji Wam został odrzucony przez cenzurę w Spółdzielni Wydawniczej Czytelnik i ukazał się nakładem Instytutu Literackiego w Paryżu.
W grudniu 1975 podpisał List 59 przeciwko zmianom w Konstytucji PRL. Był współpracownikiem Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. We wrześniu 1977 podpisał Deklarację Ruchu Demokratycznego - dokument programowy opozycji korowskiej. Jesienią 1977 był jednym ze współzałożycieli, wydawanego poza cenzurą pisma Puls, a także współzałożycielem Niezależnego Klubu Dyskusyjnego w Łodzi. W stanie wojennym internowany od 13 grudnia 1981 do września 1982 w Jaworzu i Darłówku. Po zwolnieniu przebywał na emigracji w Paryżu. Współpracował z „Kulturą” i Radiem Wolna Europa i miesięcznikiem Kontakt, ale nigdy nim nie kierował wbrew podawanym informacjom. Zginął, potrącony przez samochód na moście Pont de l’Alma. Został pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi.
Ostatnia aktualizacja: 2023-11-01 Jeśli uważasz, że powyższe informacje nie są kompletne lub są nie do końca zgodne z prawdą daj nam znać, najlepiej mailem na niebanalni@koper.org.pl.
Jeśli nie wyrażasz zgody na publikację swoich danych lub wizerunku poinformuj nas najlepiej mailem na niebanalni@koper.org.pl.