ur. 10 września 1891 w Warszawie, zm. 5 lutego 1962 w Londynie, ps. „Witorzeniec”. Pułkownik piechoty Wojska Polskiego, mianowany pośmiertnie generałem brygady.

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. 21 czerwca 1920 roku objął dowództwo 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych, na czele którego walczył z bolszewikami. 1 lipca 1924 roku został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu podpułkownika.

W czasie kampanii wrześniowej w dalszym ciągu pomagał generałowi brygady Aleksandrowi Narbutt-Łuczyńskiemu, dowódcy Okręgu Korpusu Nr V i jednocześnie dowódcy etapów Armii „Kraków”.

Na emigracji był członkiem II Rady Rzeczypospolitej Polskiej i szefem Biura Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, a także sędzią polskiego Sądu Obywatelskiego w Londynie.

Zmarł 5 lutego 1962 roku w Londynie. Pochowany na cmentarzu Gunnersbury.

Prezydent RP August Zaleski mianował go pośmiertnie generałem brygady ze starszeństwem z 19 marca 1962 roku w korpusie generałów.

Ostatnia aktualizacja: 2023-10-19

Jeśli uważasz, że powyższe informacje nie są kompletne lub są nie do końca zgodne z prawdą daj nam znać, najlepiej mailem na niebanalni@koper.org.pl.
Jeśli nie wyrażasz zgody na publikację swoich danych lub wizerunku poinformuj nas najlepiej mailem na niebanalni@koper.org.pl.

powrót