ur. 11 listopada 1902 w Łodzi, zm. 21 lipca 1977 w Warszawie – farmaceuta, profesor doktor habilitowany, twórca polskiej szkoły bromatologicznej.

W 1920 ochotniczo zgłosił się do wojska i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, po jej zakończeniu ukończył również naukę w gimnazjum im. Kopernika. W 1924 uzyskał dyplom magistra farmacji Uniwersytetu Warszawskiego. Pozostał na uczelni na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Nauki o Środkach Spożywczych, W 1926 wspólnie z Cezarym Wichrowskim opracowali skrypt „Metodyka badania produktów spożywczych i przedmiotów użytku codziennego”.

W 1935 został dyrektorem Państwowego Zakładu Badania Żywności i Przedmiotów Użytku. Prowadził badania nad yerba mate, Po zakończeniu wojny wyjechał do Łodzi, gdzie zaangażował się w tworzenie Wydziału Farmacji na nowo powstałym Uniwersytecie Łódzkim. Stanisław Krauze zorganizował i objął kierownictwo w Katedrze Nauki o Środkach Spożywczych. Będąc jedynym polskim doktorem habilitowanym w dziedzinie bromatologii został w 1947 profesorem zwyczajnym i został kierownikiem Zakładu Badania Środków Spożywczych na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1958 rozpoczął współpracę z Komisją Rady Europy do spraw Kodeksu Żywnościowego, która w 1962 została przekształcona w organizację FAO/WHO. Przez 8 lat pełnił funkcję ich prezesa. Ponadto był ekspertem Światowej Organizacji Zdrowia ds. substancji obcych w żywności. Dorobek naukowy Stanisława Kauzego obejmował 91 prac doświadczalnych, 89 poglądowych i monografii, 10 podręczników i 8 skryptów, był promotorem 22 doktoratów i opiekunem 16 habilitacji.

Ostatnia aktualizacja: 2023-10-19

Jeśli uważasz, że powyższe informacje nie są kompletne lub są nie do końca zgodne z prawdą daj nam znać, najlepiej mailem na niebanalni@koper.org.pl.
Jeśli nie wyrażasz zgody na publikację swoich danych lub wizerunku poinformuj nas najlepiej mailem na niebanalni@koper.org.pl.

powrót